‘Ruka koja njiše kolijevku‘ (2025.): Od kolijevke do groba?

Dadilja iz pakla se vratila u novoj “Ruci koja njiše kolijevku” (“The Hand That Rocks The Cradle”). Izvorna “Ruka koja njiše kolijevku” bila je kći “Kobne privlačnosti” u znalačkoj režiji Curtisa Hansona, trilerski iskaljenog na “Prozoru spavaće sobe”.

Hanson je kreirao jedan od ključnih psiho-trilera devedesetih koji su pripadnike više građanske klase, najčešće obitelj iz predgrađa, izlagali nekoj izvanjskoj opasnosti i potencirali njihovu ranjivost (“Rt straha”, “Oglas donosi smrt”, “Policajac bez kontrole”).

Pritom, “The Hand That Rocks The Cradle” je izvrnuo formulu na način da je ta izvanjska prijetnja dolazila “iznutra” nakon što se infiltrirala u obitelj u liku psihološki nestabilne, osvetnički nastrojene dadilje Rebecce De Mornay.

Moderna obrada tog filma realno je nepotrebna, ali kad se mogla snimiti serijska inačica “Fatal Attraction”, nedostojna izvornika Adriana Lynea, netko je u Hollywoodu procijenio da bi i ruka mogla još jednom zanjihati kolijevku, možda čak imajući na umu i Rebeccin citat iz originala “Moja verzija priče bit će bolja od tvoje”.

Meksička redateljica Michelle Garza Cervera, koja je u dugometražnoj formi debitirala s hororom o mračnoj stani majčinstva “Huesera: The Bone Woman”, iz scenarija Micaha Bloomberga (“Sanctuary”) nastoji potencirati hororske elemente do scenske grotesknosti (umlaćivanje bejzbol palicom, neprirodno izokrenuta ruka nakon sudara), da opravda postojanje remakea plasiranog na streaming servis Disney+ u halloweenovsko doba.

Redateljica ima određenog žanrovskog “mota”: prisutnost zrcala i zrcalnih refleksija podebljava psihološku trilernost filma i približava ga na trenutke europskom artu, ali remake ne izaziva tenziju u rangu originala niti je žanrovski “fun movie” (tom pojmu bliži je robotski remake “Simulirana prijetnja”), a njegova remakeovska generičnost u konačnici nadmašuje artističnost.

Casting Maike Monroe kao nasljednice De Mornay radi otklon od njezinih uloga junakinja horora (”To dolazi”, ”Sakupljač duša”), ali mlada glumica ne doseže prethodnicu u projiciranoj jezi i prijetnji. Tu je i naglasak na sudaru klasa između dadilje Polly i bogate majke dvoje djece Caitlin (Mary Elizabeth Winstead puno bolje preuzima štafetu od prijašnje tumačice Annabelle Sciorre) da se nova “Ruka koja njiše kolijevku” pripoji recentnom “eat the rich” trendu, uz dodatak bogatašičinih tajni iz prošlosti, usko vezanih za Pollynu motivaciju.

Konačno, “update” se tiče i seksualne politike pa je sada dadilja gay, a majka biseksualka (njezin suprug je Meksikanac da se ispoštuje trendovski diverzitet; glumi ga Raul Castillo). Potonja novina mogla je filmu dati najsvježiji “spin”, ali seksualna tenzija ili “kobna privlačnost” između protagonistice i antagonistice tek povremeno sijevne opipljivošću, dok redateljica koristi to što je Polly gay da Caitlyna kćerkica Emma (Mileiah Vega) može reći “Želim imati ženu kad odrastem”.

A kad smo kod “Fatal Attraction”, novi “The Hand That Rocks The Cradle” obilato je inspiriran tim filmom, valjda i zato što je redateljica rođena baš 1987., u godini izlaska Lyneova psiho-trilera. Polly je nezdravo opsjednuta Caitlyn, toliko i da ima istu boju kose, što film, pak, približava i trileru “Single White Female”. “Bit ću tvoje ogledalo”, kaže ona Caityln nakon što počne okupirati kuću (”Ovo se čini kao moj prostor”) s konačnim ciljem da “spava u njezinu krevetu, ševi muža i odgaja divne kćeri”. Jesmo li rekli da je u planu i novi “Oglas donosi smrt”?