‘Smrtna presuda‘: Kickboxer u zatvoru

Stepenicu od “A” produkcije bio je udaljen mišićavi Jean-Claude Van Damme 1990. godine, kad je snimio zatvorski akcijski triler “Smrtna presuda” ili “Nalog za smrt” (“Death Warrant”). Iza njega “Krvavi sport”, “Kiborg” i “Kickboxer”, a ispred “Osveta blizanaca”, “Univerzalni vojnik”, “Usamljeni zaštitnik”, “Teška meta”, “Vremenski policajac”...

“Smrtna presuda” u režiji Derana Sarafiana i prema scenariju Davida S. Goyera bila je njegov posljednji punokrvni “B” film, nastao u produkciji posrnule kompanije Cannon, a distribuiran od strane MGM-a. Potpisnik ovih redaka pogledao je “Death Warrant” možda dva-tri puta na videu početkom devedesetih i nije mu se odavno vratio, za razliku od drugih JCVD filmova s većim “rewatchable” faktorom, uključujući i “Lionheart” iz iste godine koji ga je s razlogom zasjenio.

Međutim, sad kad je postao dostupan za streaming na Amazonu, nije mu smetalo obnoviti gradivo, naprotiv.

Obnavljanje “Smrtne presude” bila je dobra prilika za ponovni susret ne samo s Van Dammeom nego i nizom poznatih faca tog vremena, poput Arta LaFleura (“Cobra”, “Air America”), Ala Leonga (“Smrtonosno oružje”, “Umri muški”) i vječnog negativca Patricka Kilpatricka (“Remo: Nenaoružan, ali opasan”, “Generacija 1999”).

“Death Warrant” odiše vibrom epohe i bio je očiti pokušaj da Van Damme krene stopama akcijaša poput Charlesa Bronsona, Chucka Norrisa, Clinta Eastwooda i Sylvestera Stallonea i u jednom filmu dobije svoj “serial killer” triler sa ili bez daška natprirodnog horora poput “10 minuta do ponoći”, “Tihog bijesa”, “Omče”, “Kobre” ili “Heroja protiv terora” te zatvorski akcić tipa “Bijeg iz Alcatraza”, “Iza rešetaka” i (djelomično) “Tango i Cash”.

U prvih pet minuta Louis Burke, policajac iz Quebeca (da se opravda akcent JCVD-a) specijaliziran za “undercover” posao, nalazi se na tragu serijskom ubojici Sandmanu koji mu je umorio partnera i rješava slučaj tako što spraši nekoliko metaka u njega i tek onda kaže “Uhićen si”.

No, eho manijakova uzvika pred smrt “Ja sam Sandman, ne možeš me zaustaviti!” odzvanja “Smrtnom presudom” i bilo je nekako očekivano da će ovaj do kraja filma uskrsnuti i biti prebačen u isti zatvor gdje je Burke poslan na “undercover” zadatak da istraži seriju misterioznih ubojstava kažnjenika različite dobi i rase, i to šiljkom za led, dvije godine prije “Sirovih strasti”.

Kilpatrick svojom jezivom pojavnošću unosi horor atmosferu u “Death Warrant” i mogao je onda preplašiti mlade filmofile evidentno studirajući uloge dvojice Briana, Libbyja i Thompsona (“Silent Rage”, “Cobra”), kao i Schwarzeneggera u “Terminatoru”. Sandman je trebao ranije dospjeti u zatvor i rasteretiti radnju punu “prison movie” klišeja poput tučnjave u praonici i sadističkih čuvara (”Nećeš dugo izdržati. Je li to prijetnja? Nije, to je obećanje!”).

Puno toga je gotovo preslikano iz superiornijeg “Lock Up”, samo što su akcijske scene garnirane borilačkim vještinama zahvaljujući Van Dammeu i konceptu “Kickboxera” u zatvoru, a sam zatvor na trenutke izgleda kao hotel koliko zatvorenici imaju slobodu kretanja.

Manjak budžeta spriječio je Sarafiana da Sandmanovu prijetnju Burkeu “Svi će znati da si policajac” pretvori u masovnu zatvorsku akciju, ali njihov klimaktički obračun uzdiže film i ima sve karakteristike akcijskog žanra osamdesetih počevši od kotlovnice kao općeg mjesta završnice, uz neka (nenamjerna) komična odstupanja. Ne sjećamo se da je heroj napetih mišića dobio golemi francuski ključ u glavu u “Komandosu” i “Kobri”.