UDICA NA PRAVOM MJESTUZnate za onu situaciju kada iz mora izvučete prazan sistem? Evo rješenja

Jedan od ozbiljnijih problema vezanih uz kliznu udicu, a s kojim su se mnogi panulaši sreli, je izbijanje udice iz ribljih usta.

Naime, u situaciji u kojoj se lovina zakači na kliznu udicu, koliko god je čvrsto vezali, ta udica prilikom izvlačenja ribe polako, ali uglavnom neumitno klizi prema kraju sistema, pravo prema krajnjoj fiksnoj udici.

Ukoliko je riba lošije zakačena i u dobroj kondiciji, postoje velike šanse da će, kada gornja klizna udica u svom kliznom putu prema kraju sistema dođe do donje, zbog konstantnog pritiska donja udica izbiti gornju iz usta.

To su one poznate situacije kad se izvuče prazan sistem na kojem su samo udica do udice nijemi svjedoci drame pod morem i bolnog fijaska.

Rješenje svih ovih problema se može postići na vrlo jednostavan način, postavljanjem fiksne udice.

No većini ribolovaca popriličan problem predstavlja pozicioniranje gornje udice na željeno odstojanje jer većina čvorova koji se koriste za vezivanje udice ne garantiraju da će udica nakon zatezanja čvora ostati na istom mjestu.

Ipak, postoji čvor s kojim je moguće udicu postaviti na željeno mjesto, jednostavno je vezati i zategnuti, pri čemu će udica ostati upravo tamo gdje mi to želimo.

Palcem i kažiprstom se prihvati kraj strune koji dolazi od gornje udice.

Struna se omota dva do tri puta oko vrata udice, od kraja prema luku.

Uza sve to, čvor je svojom nosivošću vrlo blizu linearnoj nosivosti strune i, što je najljepše, zapravo je samo varijacija svima znanog sneeling a hook čvora, odnosno samo njegova povratna verzija.

Završni se sistem slaže tako da se nekim od čvorova namijenjenih fiksnom vezivanju udica najprije veže gornja udica, pri čemu se prema kraju sistema ostavlja dovoljno strune za vezivanje krajnje udice.

Kad odlučimo na koju udaljenost želimo postaviti zadnju udicu tada je na toj točki postavljamo u položaj kao za vezivanje klasičnim sneeling a hook čvorom.

No omču nećemo prihvatiti kažiprstom i srednjakom kako je to uobičajeno kod ovog čvora, već ćemo vezivanje izvesti tako da ćemo između palca i kažiprsta prihvatiti onaj kraj omče koji nam dolazi od gornje udice.

Nakon što smo strunu omotali dva do tri puta od ušice prema vratu udice, strunu treba preklopiti tako da se namatanje nastavi od vrata prema ušici i to s pet do osam namotaja.

Pridržavajući udicu i namotaje srednjakom lijeve ruke, struna se preklopi preko posljednjeg namotaja.

Sada se struna omata oko udice, od luka prema vratu, pet do osam puta.

Kad je omatanje gotovo, kraj strune treba samo izvući, što će čvor zategnuti ostavljajući udicu upravo na željenoj poziciji.

Ovakav povratni sneeling a hook čvor omogućuje pozicioniranje udica na savršenom razmaku, potpuno prilagođenom veličini ješke, što živoj lignji, iglici ili nekoj drugoj ribi omogućuje maksimalnu pokretljivost i samim time znatno provokativniju lovnost.

Pažljivo pridržavajući namotaje kraj strune se zategne.

Povratni sneeling a hook je gotov, a udica je ostala upravo na poziciji na kojoj smo i htjeli da ostane.